Vlooien kunnen een vervelende plaag worden voor u en uw huisdier, efficiënte bestrijding voorkomt veel ellende. Om vlooien te kunnen bestrijden, moeten we weten hoe vlooien zich ontwikkelen. Daarom staan we even stil bij de manier waarop de vlo zich vermenigvuldigt, dit gaat namelijk razend snel. Een volwassen vlo legt ongeveer 40 eitjes per dag, waaruit larven kruipen. Deze larven verstoppen zich op donkere plaatsen (in plinten, tapijt, deurmat of mand). Na enkele vervellingen maakt het larfje een cocon waaruit een paar weken later een volwassen vlo springt. Deze vlo gaat direct op zoek naar bloed, waarna zij weer begint met eitjes leggen, de cyclus is rond. Een gedeelte van deze cyclus speelt zich af op uw huisdier maar de meeste stadia, eitjes, larven en cocons, vinden plaats in de leefomgeving. Slechts 5% bevindt zich op het dier en 95% bevindt zich in de omgeving. Afhankelijk van de omstandigheden (vochtigheid en temperatuur) kan een vlo er 14 dagen tot een jaar over doen om de cyclus te doorlopen. Het stadium van de pop (in de cocon) is vaak het grote probleem omdat er geen enkel bestrijdingsmiddel door de harde schil van de cocon kan doordringen. Zo komen er altijd nieuwe vlooien uit de cocon die we dan ook weer moeten bestrijden. Daarom bestaat een goede vlooienbestrijding uit twee delen; behandeling van het dier en behandeling van de omgeving om de net uitgekomen vlooien te doden.
Teken worden vaak met vlooien vergeleken, maar teken behoren niet tot dezelfde familie. Teken zijn spinachtigen, vlooien zijn insecten. De teek is een bloedzuigende parasiet, zijn beet veroorzaakt jeuk en huidletsel (kans op infecties). Teken zijn soms overbrengers van wormen en ziekten, vooral de ziekte van Lyme is berucht. Teken hechten zich op bladeren en ander gewas en wachten daar tot er een gastheer passeert. Op dat moment laten ze zich op de gastheer vallen en grijpen ze zich vast. Teken kunnen diverse gastheren gebruiken waaronder honden en katten, maar ook de mens kan als gastheer dienen. De teek zuigt zich vast met een speciale zuigsnuit kort nadat hij zich op zijn gastheer heeft laten vallen. De voorkeursplaatsen van de teek bij de hond zijn de kop, de borst en de flanken, precies die plekken waar de hond zelf lastig bij kan. De bloedmaaltijd kan 2 tot 25 dagen duren waarna de teek van de gastheer afvalt om weer eitjes te gaan leggen. Het vastzuigen van de teek in de huid geeft vaak irritatie en jeuk. Zelfs na het loslaten van de teek kan zich gedurende enige tijd een verdikking en ontsteking in de huid voordoen.